Οι Νορβηγοί, Enslaved, δημιουργήθηκαν το 1991 και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην γέννηση, αλλά πολύ περισσότερο, στην εξάπλωση του δεύτερου black metal κύματος -που άνθισε στις αρχές των 90's, αν και σχεδόν ποτέ, δεν υπήρξαν η κλασική Σκανδιναβική -και δη, Νορβηγική, black metal μπάντα, μιας και η μουσική τους ήταν από τις πρώτες κιόλας μέρες της ύπαρξής τους, αδάμαστη. Οι δομές των τραγουδιών τους ήταν και είναι ανορθόδοξες και θαρρώ πως με την πάροδο των ετών, αυτό γίνεται όλο και περισσότερο εμφανές στις -πάντα, πολύπλοκες κι άκρως ενδιαφέρουσες συνθέσεις τους. Άλλωστε, νομίζω, πως αυτό είναι που τους έκανε να ξεχωρίσουν από τα υπόλοιπα black συγκροτήματα.
Η αφοσίωση τους στη viking μυθολογία, όπως επίσης και τα progressive περάσματα τους -που συνήθως είναι γαρνιρισμένα με λίγη ψυχεδέλεια, αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Eslaved. Όλα αυτά, καθώς, κι άλλα πολλά κι εξίσου ενδιαφέροντα στοιχεία, θα τα βρούμε στο φετινό τους EP, με τίτλο: The Sleeping Gods, το οποίο, αποτελείται από 5 κομμάτια κι έχει συνολική διάρκεια 28 λεπτά. Ενώ, αξίζει να αναφερθεί και το ότι διατίθεται δωρεάν προς download, ίσως, διότι κυκλοφόρησε μόλις ένα χρόνο -λίγους μήνες βασικά, μετά το -κατά γενική ομολογία, αριστουργηματικό, Axioma Ethica Odini.
Το εναρκτήριο κομμάτι “Heimvegen”, συμπυκνώνει με επιτυχία την πρώιμη ωμότητα τους με τις progressive τάσεις τους, καθώς, εξελίσσεται σε ένα ψυχεδελικό black/doom ποίημα. Το “Alu Misyrki” που ακολουθεί, είναι το πιο ακραίο κομμάτι τούτης της κυκλοφορίας, καθώς, συνδυάζουν το black με punk αλλά και ολίγη από sludge. Το “Synthesis”, που αποτελεί το ιντερλούδιο τούτης της κυκλοφορίας, είναι ένα σχεδόν -διότι περιέχει κάποια στοιχειωμένα ψιθυριστά φωνητικά, instrumental κομμάτι, με έντονο ambient χαρακτήρα. Το τέταρτο και προτελευταίο κομμάτι, “Nordlys”, είναι απόλυτα instrumental, ενώ, οι showgaze αναφορές είναι σε πρώτο πλάνο κάθολη τη διάρκεια του.Το τελευταίο και ομώνυμο με το EP κομμάτι, “The Sleeping Gods”, με το folk χαρακτήρα που του προσδίδουν οι ακουστικές κιθάρες, τα φωνητικά σαν ψαλμωδίες, όπως και τα πλήκτρα -που δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι ακούς κάποιο πνευστό, κλείνουν το EP, με έναν υπέροχο, μα συνάμα, απότομο τρόπο. Αυτό ήταν όλο δηλαδή? -εύλογα αναρωτιέσαι.
Όπως ίσως αντιληφθήκατε, το συγκεκριμένο άκουσμα, κυλάει όπως ένα ρυάκι σε κατηφορική πλαγιά βουνού, γρήγορα κι όμορφα. Σε αυτό, πέρα απ' την ποιότητα των κομματιών και την απόδοση της μπάντας, έπαιξε καθοριστικό ρόλο, η παραγωγή του EP, που είναι εξαιρετική. Η μικρή διάρκεια του είναι το μόνο άσχημο που συνάντησα εδώ, αλλά εντάξει, για EP, δηλαδή, Extended Play, μιλάμε κι όχι για ολοκληρωμένο δίσκο, οπότε, no complains, όπως λέμε και στο χωριό μου. Εν αναμονή κάποιας νέας full length δουλειάς από το υποφαινόμενο συγκρότημα, ας βολευτούμε με τούτο το, πανέμορφο, υποκατάστατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου